Aşkının vazosuydu kalbimin duvarları
Her sözünle bir darbe zalimce vurup durdun
Yetmez artık ne deniz, ne okyanus suları
Vazo çatlak güzelim sanma sakın doldurdun
Ne vardı ki kulpundan tutup götürsen onu
Ne vardı ki taşırken taştan taşa vurmasan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla