Aşkının vazosuydu kalbimin duvarları
Her sözünle bir darbe zalimce vurup durdun
Yetmez artık ne deniz, ne okyanus suları
Vazo çatlak güzelim sanma sakın doldurdun
Ne vardı ki kulpundan tutup götürsen onu
Ne vardı ki taşırken taştan taşa vurmasan
Bu ömürlük sevdanın sayende geldi sonu
Sevsen ne vardı sanki, nevardı ki kırmasan
Çıkmadık candan ümit kesilmezmiş unutma
Her şeyin çaresi var tamamen kırılmasın
Çatlağıda su taşır sen yeterki yan tutma
Varsın çatlak olsun da dibi delik olmasın
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Erdal KAYA
TÜM YORUMLAR (1)