Çatlak Gibi Şiiri - Sinan Karakaş

Kahrı ben çekiyorsam, ele sorma bana sor,
Hasretin şu bağrımda, ateşlerden daha kor,
Ölüm mü ayrılık mı, diye bir soru sorma,
İnsan bir kere ölür, sensizlik ölümden zor.

Teselliye muhtacım, susamış toprak gibi,
Umudumu tüketme, sararmış yaprak gibi,
Böyle devam ederse, nasıl dayanacağım,
Aklımı da kaybettim, olmuşum çatlak gibi.

Ne sesim duyuluyor, ne de çektiğim ahlar,
Bana haram mı oldu, beklenilen sabahlar,
Tek seni bekliyorum, sensiz her anım gece,
Ne güneş fayda verir, ne gecede ki mahlar.