Çatallı Kapının Öyküsü Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Bir varmışla bir yokmuş
Sayın ki çatallı kapı...
Bir kere tutuldu mu onların sapı,
Bırakılmaz bir daha asla.
Açılır gıcırtıyla ta ardına dek.
Girilir alacakaranlıktan içeri,
Kıvrıla kıvrıla Kaf dağına gidilir.
O sırada masalcı bilge ninenin biri,
Oturmuştur Kaf dağının yamaçlarına.
Avuç avuç bir varmış,
Kucak kucak bir yokmuş derer.
'Yok mu beni dinleyen? ' der mır mır.
'Biz varız ya işte nine
Sınırsız zamanımız
Tüm masalları dinlemeye yeter.'
2/:
Bir varmışla bir yokmuş
Yapışık ikiz kardeştir...
Biri Keloğlana yoldaştır kardeşlerin
Diğeri ise azman devlere eştir
Şimdi masalcı bilge ninenin biri
Oturmuştur çatallı kapının aralığına
Deste deste bir varmış,
Tomar tomar bir yokmuş derer elleri.
'Yok mu beni dinleyen? ' der.
'İşte biz varız ya nine
Zamanımız tüm masallara yeter.'