Çam Oluklu Çeşmenin Öyküsü

1/:
Akar çam oluklu çeşmemiz,
Akar karpuz çatlatan sular
Şırıl da şırıl...
O gece akar, gündüz akar
Ben ise hep ona bakarım.
Haziran çöker döşüme,
Susuzluktan yanarım.
2/:
Bizim çam oluklu çeşmemiz,
El sallar bana karşıdan,
Susuz taylar gibi ona koşarım.
Lülesine dayarım kuruyan ağzımı...
Ohh ki ne oh!
İçerim içerim ve kanarım.
3/:
Oturur çeşme başına bilge ninem,
Bir doktorleyin çatar kaşını:
-Suyu şifadır, der.
Gerçekten de şifadır sanırım
Tüm kalbimle nineme inanırım.
Ne zaman şıpır şıpır nezle olsam,
Karnım kıvır kıvır ağrısa,
Ya da Ağustos güneşi altında
Çatlayacak gibi olsa başım,
Koşarım susuz taylar gibi,
Çam oluğun başında dururum,
Dayarım ağzımı çam oluğuna çeşmenin
Soğuk ve şifalı suyunu içerim
Ve ta derinlerden derim: Ohh!
Anında şifa bulurum.