Bir bahar ayında doğurmuşlar,
Mayamızı doğruluktan yoğurmuşlar.
Bir buğday tanesi misali,
Günah tarlalarına savurmuşlar.
Gönül dünyamda bir yerin,
O yerde, sendin en derin.
Sen, çatal kızıl gülüm,
Bense hesapsız serserin,
Pasif dervişler gibiydim,
Yıllarca sessiz çileni çektim.
Gök yüzünde,
Yağmur çiseleriydim.
Ben seni gönül bahçeme ektim
Hesabı kitabı düşünmeden,
Dün seni sevdim hiç üşenmeden,
Düşüncelerim,
Diz boyu kar altındayken,
Ben yine sevdim, Hiç üşümeden.
Yeminim var sadece seni sevecektim.
Yanlızca seni sevecektim.
Kayıt Tarihi : 10.6.2002 23:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/06/10/catal-kizil-gulum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!