Çat kapı çık gel Şiiri - Derya Avşar

Çat kapı çık gel gün batımında
Gel, kaldır yalnızlık denen örtüyü
Üfle toprak ananın rahmine
Doğsun mutluluk denen çocuk

Düşlerden bir ev yapalım birlikte
Dört bir yanı da duvarsız olsun
Bahçesinde yalınayak gezelim
Odalarını sevgiyle boyayalım

Güneşi içen çocuklar doğsun
Rüzgâra karşı uçurtma savursun
Baharın kollarında çiçekler açsın
Saçlarına yağmur gibi yıldız yağsın

Yağsın göğün mavisi üstümüze
Silsin kanayan toprağın yüzünü
Kederin yerine umut yeşersin
Özgürlüğe yakılan meşaleyi taşıyalım

Çat kapı çık gel gecenin ortasında
Taze bir ruh üfle şu yeryüzüne
Sil dünyanın zihnindeki kirli belleğini
Al içimizdeki nefretin, kinin zehrini
26/01/2023