Çarşamba Şiiri - Güney Güneyan

Saçım, başım dağınık, en az evim kadar
tarağımı fırlatıp atmışım, kim bilir nerededir o da
yüzümde üç, dört günlük bir sakal
bugün de sırtımı döndüm traş takımlarına.

Şimdi yanaklarım bilindiği kadar yumuşak değil
ki bu hali ile taş diye atsan baş yarabilir
o öptüğünden bu yana el süresim gelmedi
yorgan altından çıkmıyorum, kokusu ile bir arada kalmak için.

Hem, ne güzel öpmüştü o gece
ilk öpücüğüydü yanağıma konan, içten ve delice
dudaklarının izi hâlâ gömleğimin çizgileri kadar belirgin
bir çarşamba gecesi yakmıştı değdiğin yeri.