Çarşaf Yollanıyormuş Türk Kadınına

Çarşaf yollanıyormuş Türk kadınına karalıklarıyla
Vay anam benim bakın hele leylim ley sanki ocağımda
O çarşafın sırmasını ellerimle işler yollarım sana
Vay babam benim bakın hele örfümün nur kucağına

Püskülünü alnından döşüne sallandıracağım be
Cübbeni hangi kenarından olsa takıştıracağım be
Hesap etmeyi unutmaya yüreğin varmış senin ha
Vay balam benim bakın hele ilkeme de hele kahyalığına

Türk kadını Türk anasının asillik eseridir ey sefil
Hangi ülke kokuşmuşluğuyla geldiğin o leş gibisin
Gitmeye yolunun izini kendine sen seçtin sevindim
Vay keyfim benim bakın hele dağarcığımın kuşak rengine

Göndermeye tüm nezaketimi hürce tattıracağım
Türk kadınıdır yaşamının mimarı hep ecdadından
Sözüne ışık hem gözünün nurudur o aşk sanatından
Vay ömrüm benim bakın hele höst delalet soytarılığına

Erkeğimin önünde alnının akı yüzünün arıyım ben
Bana kadın sıfatı bağışlayan yaratanım var
Yaşam sadakatimde yüreğim, belim bükülmez
Vay imanım benim bakın hele iman derisini soyana

Ana yüreği denilmiş baş taçı evlatlarımın
Seferde erkeğimin göğsüdür siperi geçilmez
Ülkü aydınlığıdır kadını, boynunu büktürmez
Vay ölümüm benim bakın hele bu ne zevktir bayramıma

Giyineceksem beyaz çarşafı gönüllü giyerim
Beyazımın üzerine ak mürekkep diye bir tadın
Ak günler günaydınını kefenimle ben söylerim
Vay dilim benim bakın hele lal etmeye sanki pişkinler

Kaderin bu türü biçilmez onu kendim seçerim
Destan söyletilmez terziliktir ruhumun sanatı
Boyacılık sanatına usta bu gönlüm, cilalarım
Vay tuvalim benim hele beşinci mevsimime de hayali es

Yüreğimin sesi resmedilmez ellerimle çizerim
Sürtük hedefler! Bak kıvılcımlanan çılgın aşkım var
Fergat figan seslerini yeryüzünün toplayarak
Vay yaşamı karartılanlarım benim, hele dayan biraz

Gözlerimle şekillendiririm şöhretini ahretine
Mekanlarının süs oldukları haliyle nakışlarım
Tebessümler soldurulmaz, güle güle, uğurlarım
Vay kefenim benim bakın hele suratıyla nasıl yırtarım

Hangi köşemden olsa doğar da boğan gözyaşın
Göl tuzundan merhem sürerim ithal kursaklara
Yollanan her armağan değeriyle değer artarım
Vay vatanım benim bakın hele dümenler kimi üzüyor

Nisan 2007

Öncelikli yol yakınlığına fidesini barış sunarım
İçten pisliklere dıştan sürtükleşenlere
Ya alın gidin kendi adamlarınız, adamlığınızla da
Kendi kümeslerinizde biraz horozlanın birlikte
Ülkeme, ülküme, ilkeme yakışmıyorsunuz ne olur
Artık anlasanız ha....var mı bu kadar heyecan sizde?
Vay yükselen değerim benim bakın hele nelerle de gülüşüyor

Ağzı suratından kaymış mahluk! Kelle sırıtkanlığına seçkin illet!
87 yıl öncesinden daha umutlu dediğin kerhaneliğini evinde inşa et!
Müsterih ol! Müze gibi koruyacağım onu bir nümunelik olarak evren aşkına!

Yüce Türk Milleti onuru çok ağır geliyorsa o sürtük vicdanına, aklına
Kendine diyar seç! Yol masrafını karşılarım! Uğurlarım bayram huzuruyla!
İnsanlığa yakışan asillik zor geliyorsa sana, kolay yaşamı sen kendine seç!

Benim hakkıma kefenimi ben dikerim ellerimle!
Kendi adıma ben seçerim insanlıkla ahlak bozukluğu arasında vicdan!
Türkiye Cumhuriyeti’mde ben mutluyum! Mutluluğuma gölgeni ihsan istemem!

Akıl hastanesinde Tanrı aşkına bir odayı ayırın bu sapığa!
Sapıklıktan korkarak dolaştıramam çocukları caddelerimde!

Çarşaf yollamaya zahmet etmesin yeryüzünde kimse!
Ben kendi kefenimi ellerimle dikerim! Sanat, hayasızlık ile lekeletilmez!

Tüm Dünya ülkelerine sunuyorum bu sapıklık armağanlarıyla renklerini
Kendi duvarlarına boyasınlar önce ben bir hele göreyim!
Sanat ödülü armağınımı becerilerince sunacağım onlara, söz veriyorum!
İnsanlık anlayışlarına dokunmayacağım, buna tenezzül bile etmem!

Saygımla arz ediyorum
Vicdanı bu dilekçemi kaldırabilenlere