Giderken kapılar, neden çarpılır?
İnsan, o bir anlık öfkeye kapılır.
Küsmüş edasında, tavır takınır.
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
Acı çektirmek ister, acı çekenler,
Fitne tohumları neden ekerler?
Arkasına bakmadan, çekip giderler.
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
Geceler uzadıkça, sabaha haset.
Uyku tutmaz bir türlü, içinde kasvet.
Gölgeler bariyerdir, yataklarsa set.
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
Düşünceler sürükler, uzak diyara.
Ruhunu acıtırken, içinde yara.
O gece ki düşlerin, aynı rüyaysa
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
Gün gelir nedametin, tek çaren olur,
Bu nefret ve öfken de geçer, durulur.
Hata ve yanlışları kendinde bulur.
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
Açılan yaralar da, kolay kapanmaz,
Her şeyi bir yana at, faydasızdır naz.
Ne acı verir, ne de yalnızlıktır haz.
Çarpmadan kapıyı gidemezler mi?
2010
Kayıt Tarihi : 8.3.2010 17:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!