Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Harika bir dörtlük..Yine son satıra bayıldım ben..Yutanlar oldugu müddetçe etkisiz elemanlarda bulunacaktır,istemesede..Kutlarım..Saygı ve selamlar.
Tam çarpım tablosu olmuş. Etkisiz ve yutan elemanları da unutmamışsınız. Tebrikler, başarılar dileğimle.
Suna Doğanay
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta