Güneşin altında kaldım çarpıldım
Sen misin güneş çarpan beni
Gölge aradım geldim
Güneş gördüm çarpıldım
Eriyorum an be an
Su bile söndürmüyor
Yanıyor içim yanıyor
Sen sandım güneşi
Günahını yükledim
Yetmez yanmam senden
Isıt sar yak beni
Buz içim anca erir
Sar beni erit beni
Bu çarpılma hiç bitesin
Güneşim oldun
Hayat buldum
Gölge olmasın hiç
Yanıklarım geçmesin
Hayat bu işte güneşim
Yaşıyorum güneşle
İçim erimiyor başka türlü
Sar beni erit beni
Ankara 10.07.2007. 23:10
Sıtkı GökmenKayıt Tarihi : 10.7.2007 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşanan bir yazda güneş hep olur ve onunla özdeşleşenlerde
bazen çarpılıyor insan
oda insan olmanın geregi galşiba
TÜM YORUMLAR (7)