Çark Şiiri - Nazif Çavdar

Uzakta gördüğün toprak yığınları
Benim köyümdü.
Bir küçük çocuktum tozlu yollarında.
Dünya, gördüğümce benimdi.
Oynar dururdum kollarında.
At olurdum bazen.
Hasta, vebalı.
Ben şehzade olurdum
Tozlarda halı.
Ellerim belimde
Kovboy olurdum
Amerikalı
Ve,
Canım silah isterdi.
Şimdi,
Bu kent benim kentim.
Artık olgunum yollarda.
Kitap kalem yok
Paslı zincir ellerde.
Ve karşımda doğrulmuş yüzlerce silah.
Çocukluğumda canımın istediği.
Doğrulmuş
Canım istiyor…