Zarf üstünde pul misali damgalandık
Didim,didim didindik el yordamıyla
Kırıldık,parçalandık
Hatırlanmadık
Ey bizleri unutanlar
Siz bu açıları çekseniz
Acılarınızı unutabilir misiniz
Kaderin reva gördüklerine büründük
Efkara sarıldık dostçasına
Dertlere gark olduk
Huzur aradık
Mutlu olamadık
Sürüm, sürüm süründük
Hayallere daldık
Boş hayallere aldandık
Ey kulaklarını tıkayanlar
Siz boş hayal kurmak ne demektir
Bilir misiniz
Boşa yere yakındık duyarsız kulaklara
Dert tenceresinde kavrulduk
Sakladık gözlerdeki yaşlarımızı
Kuytu köşelerde ağladık
Ağladık bir ömür akan çeşmeler misali
Göz yaşlarımızı silen bir dost bulamadık
Ey vicdanı sızlamayanlar
Siz göz yaşlarını akıtabilir misiniz
İçtik zehir içer gibi hayatı
Doldurduk kırılası kadehlere
Kuyu kazdık iğneyle
Kıl saydık posttan
Menzile varamadık
Ayakta duramadık
Yıkıldık, ezildik
Ey insaf yoksunu olanlar
Siz ezilenin elinden tutabilir misiniz
Figanlarımızı ekledik vapur düdüklerine
Yaşamın cefasına esir edildik
İkbalin karanlığını gömüldük
Bakar gözlere görünemedik
Bildiğimizi söyleyemedik
Çaresizce yutkundu
Ey insan emeğini sömürenler
Siz çaresizliği yu-tkunabilir misiniz
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (18)