Çaresizlik Duvarının Önünde,Yol Ayrımlarında,Kendini Yalnızlığa Büyüterek,Bazen Oğullar Analarını Doğurur Hayata
Yalnızlık
Korunaklı hayatınızda eğlencesiz kalmanın verdiği boşluktu çoğu zaman..
Birileri olur yaşamınızda hep.Onlarla en başta kendinizi paylaşırsınız.Siz anlatırsınız,’ben’ diye başlayan cümlelerle,onlar da aynını yapar.Ortak,bir yerde buluşan sorunlarınız olur.Sevmedikleriniz olur,ortak.Sevdikleriniz olur.Çevre,dediğimiz şey işte.Bazen,akrabalarla olan sorunları konuşur,bazen en çok sıkıntı veren derdinizi paylaşırsınız.Çocuklarınızın,eşinizin veya sevgilinizin sizde yarattığı sıkıntıları.Kutlamalara gidersiniz,hatır gönül bilirsiniz karşılıklı.Dersiniz ki,”beni en çok falanca anlıyor”.Dersiniz ki,”onunla iyi anlaşıyoruz”.Karşılıklı rahatlarsınız.Bir tür dayanışmadır bu.Ne zaman sıkılsanız,yalnızlık duysanız,onu ararsınız.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta