Çaresizliğin köprüleri atılmış aramıza, duygular sarsıntı içinde. Bombalar düşüyor yüreğimin caddelerine sözler birer şarapnel parçası, saplandıkları yerlerde kızıl güller açıyor.
Karakalem görüntün geliyor gözlerimin önüne, gözlerinin derinliklerinde kayboluyorum. Sonu bilinmeyen yolculuğa çıkarken geçmişin kefaretini ödüyorum. Adımlarım çaresizliğinde ayaklarımı sürüyorum. Üzerinden defalarca geçilen paspastan farksız duygularım.
Duygularım sağır kadar soğuktu ki bakışlara ve sözlere cevap verecek mecalim yoktu. Sarı renkli gün doğumlarını beklemiyorum artık. Dolunay yuvarlak bir alev topu, sıradan anı yaşıyor gibiyim. Yalnızlığı seçtim. Deniz gibi, gökyüzü gibi, ulaşılmazlıklardayım. Unutmayı öğreniyorum.
İçimden buzlu bir sis yükseliyor, kışı özlüyorum. Ruhumun titremesini hatırlatıyor, kışı arıyorum. Ölü örtüler içine saklıyorum yalnızlığımı.
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
