05.12.1979 / İstanbul
Öyle bir haldeyim ki, tadım tuzum kalmadı artık.
Nereye elimi atsam kuruyor.
Başıma hep olmazlar geliyor.
Hani derler ya, denize girsem deniz kurur, volkana düşsem, söner, işte o misal.
Birini sevmeye kalktım, neyine güvendiysem artık, o da poligami çıktı.
Şansıma tüküreyim..
Yüreğim acılar içinde kavrulurken,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



