05.12.1979 / İstanbul
Öyle bir haldeyim ki, tadım tuzum kalmadı artık.
Nereye elimi atsam kuruyor.
Başıma hep olmazlar geliyor.
Hani derler ya, denize girsem deniz kurur, volkana düşsem, söner, işte o misal.
Birini sevmeye kalktım, neyine güvendiysem artık, o da poligami çıktı.
Şansıma tüküreyim..
Yüreğim acılar içinde kavrulurken,
Bir an durdum düşündüm,
Ya ben çok güçlüyüm, Yüce Yaratıcı dert üstüne dert veriyor, "kulum nasılsa çok güçlü, bununda üstesinden gelir" diyor,
Yada "bu saf hala akıllanmadı, dertlerinden ders çıkarmadı, akıllanana kadar devam" mı diyor,
Veli miyim deli mi pek anlamadım,
Çaresizliğinde çaresi yok,
çaresizliğin içinde debeleniyor..
Kayıt Tarihi : 5.11.2025 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!