Saat 6,
Akşam olmuştu.
Hava acımaya başlamıştı.
Kucağındaki inşaatlardan topladığı,
Tahta parçalarını yere bıraktı adam.
Yüzünde bir tedirginlik vardı, yüreğinde isyan.
Gecekondunun kapısını açıp, içeri girmeye çekiniyordu.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
hayatın acı bir yanını yazınızda dile getirmişsiniz...toplumsal bir yara...
çözümü vardır elbet ama çözümsüzlükler içinde kalır hep... geçici çözümlerle atlatılır...
yazınızı film izler gibi okudum nerdeyse...tebrikler Kemal Bey...selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta