Saat 6,
Akşam olmuştu.
Hava acımaya başlamıştı.
Kucağındaki inşaatlardan topladığı,
Tahta parçalarını yere bıraktı adam.
Yüzünde bir tedirginlik vardı, yüreğinde isyan.
Gecekondunun kapısını açıp, içeri girmeye çekiniyordu.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
hayatın acı bir yanını yazınızda dile getirmişsiniz...toplumsal bir yara...
çözümü vardır elbet ama çözümsüzlükler içinde kalır hep... geçici çözümlerle atlatılır...
yazınızı film izler gibi okudum nerdeyse...tebrikler Kemal Bey...selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta