Çaresiz Sürüklendik

Hep birlikte yaşadık yıllar boyu seninle
Ayrı gitmezdi yediğimiz ve içtiğimiz
Çok mutluyduk biz, arada bir tartışsak bile
Ayrılmamak için dua ederdik ikimiz.

Öyle birlikteydik ateşle duman gibiydik
Ne sen ayrı yanar, ne de ben tütebilirdim
Kovanlarda arı, kırlarda bin bir çiçektik
Ne sen çiçeksiz, ne ben arısız edebilirdim.

Yıllar sonra esti nedensiz bir deli rüzgar
Savrulduk; ne duman kaldı, ne çiçek ortada
Bilemedik insan böyle durumda ne yapar!
Çaresizlik içinde sürüklendik sonunda.