Çaresiz Bekleyiş.. Şiiri - Sadi Solmazgül

Sana,suskunluklarımdan
Sana..susakalışlarımda ezildim.

Mavi'idi gökyüzü..
Pembe sardunyalarım pencereme sızıp
Gecemi soluyordu,fitiksizce.
Sonra en güzeli oluyordun umutlarımın
Başrolü oluyordun,en nazlı düşlerimin
Duruşun canlanıyordu kapımda
Gözlerin,taze bir ışgın gibi vuruyordu yüzüme
Ben ise..
Yine susakalıyordum,büyülü haline.

Ayyüzlü sevgili
İlk kopan fırtına gibisin hala
Tenime dokunan ilk dalga
Ve yüreğe düşen ilk koca sevda
Hala...hala dopdoluyum seninle
Gidişin tüketemedi gözlerimin nemini
Umutlarım bitmedi hiç..soludum seni
Soludum seni sevgili..
Bir başka kent'te,başka mevsimde
Bir başka gecede,yeni bir düşte
Bekliyorum seni,bitimsizce..

Gözlerimde yüzün hazanda olsa
Sevdam zamanla sararıp,gazelde olsa
Yalnızlıklarım yokluğunun gölgesinde.
Saçların'da esen o ılık, o serseri gecede
Bu günlerde hergün yağmur yağıyor sevgili
Sen toprakla kokuyorsun bedenime
Ve taneciklerin gri,ıslak
Tıpkı gidişindeki gözyaşların gibi..
Ama kırılma..
Biliyorum...biliyorum sevdan öyle değil
Çaresizlik kelepçelendi ince bileklerine
Son perde denildi,gözlerindeki kirpiklerine..
Üzülme...
Sevdamız halen bıraktığın gibi
Medetsiz,masmavi bir deniz
Yeşil bir derya,yeşil bir filiz
Kaysı ağaçlarında'ki pembe çiçekler gibi
Biraz nazlı,biraz hırçın
Korkma,hırçınlığı seni çok özlediğimizden
Ben alışır gibi oldum ama
O daha alışamadı yokluğuna

Sen üzülme sevgili..
Biz bekliyoruz gelişini..
Bekliyoruz..eriyişlerin eteğinde
Suskun,susmuş..çaresiz..
Bekliyoruz,ayyüzlü sevgili...