Çaresiz Şiiri - Mehmet Çiftci

İki ara bir derede çaresiz,
Ne terk edebildi ne gelebildi.
Yapmak istediği şeyler belirsiz,
Ne ağlayabildi ne gülebildi.

Ağlaması gülmesiyle yarışır,
Gülerken suratı birden buruşur,
Hayatı kördüğüm her gün karışır,
Ne yaşayabildi ne ölebildi.

Bir gün keyif dolu bir gün kederli,
Yazısı karaymış bedbaht kaderli,
Aklı bazan gelir bazan giderli,
Ne açılabildi ne solabildi.

İki ruhlu insan sanki karasız,
Kendisinden başkasına zararsız,
Teselliye uğraştım ya yararsız,
En sonunda hak ettiğini buldu.