Çaresiz Şiiri - Hüseyin Çelik

Umursamadan koştu
Hiç kimseden habersiz.
Uzaklaştı oradan
Gayet sessiz sedasız.

Neydi onun çektiği
Bu ızdırap, bu acı.
Çok takatsiz bıraktı
Kalbindeki bu sancı.

Hasret vardı içinde
Sanki birilerine.
Yaş aktı gözlerinden
Süzüldü yüzlerine.

Dokunaklı bir halde
Ağlıyordu gözlerim.
Sessiz sedasız yerde
Üşüyordu yetimim.

Yıllar yılı yaşadı
Sefaletler içinde.
Bir tabutun içinde
Uğurladık kabrine.