Çaresiz Şiiri - Seyfet Bozçalı

Ecel bizi bulur ise,
Bu gövdede can çaresiz.
Ruh gövdeyi terk ederse,
Damarlarda kan çaresiz...

Helal,haram bilmeğenin,
Namazını kılmayanın,
Hak yolunda gitmeğenin,
Göysünde iman çaresiz...

İnsan boşa koşmuş ise,
Ömrü boşa geçmiş ise,
İhtiyarlık gelmiş ise,
Dizlerde takat çaresiz...

Sevgi nedir bilmemişse,
Hakka gönül vermemişse,
İhlas ile ölmemişse,
Toprakta o can çaresiz...

Hayır,haseneti yoksa,
İnsanlara zulmü çoksa,
Amel defteri soldaysa,
Mahşerde o kul çaresiz...

Seyfet der gel al bu sözü,
Doğru yaşa sünnet,farzı,
Koymuşsa secdeye yüzü,
Kalmaz o mümin çaresiz...