28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Öldürüyorlar her gece,
Bir uykunun orta yerinde seni.
Ellerinden anlıyorsun korkunu.
Kokusu geçmiyor ölümün.
Keşke diyorsun,
Keşke bir şey olsa.
Doğacak güneşe taparsın ya
Sabahı bilse yüreğin.
Ve gözlerin...
Gözlerindeki mumu söndürüyor
Yalnızlık nefesi.
Oysa her gün yaşıyorsun.
Yaşıyorsun ölürken.
Yaşadığını sanıyorsun uyurken.
Uyurken öldürüyor seni düşlerin
Sonsuz karanlıklar içinde.
Sana intihar süsü veriyor
Bütün kimsesiz yaşantılar.
Çünkü ölmek için doğmuşsun.
Doğarken ölmüş,
Kaybolmuşsun.
Duymuyorlar sesini.
Görünmüyor izin,
Görünmüyorsun.
Ve ben çaresizce izliyorum
Ellerimden kayıp gidişini.
Kayıt Tarihi : 27.5.2021 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!