Karanlık çöktü yine bakışlarım çaresiz
Zamana rehber olan ayaklarım çaresiz
Kaybedilen değerler ayrılığa sürükler
Veda busesi veren dudaklarım çaresiz
Çaresiz bu hislerim, gidişlerim çaresiz
Sevda suyumuz bitti deyişlerim çaresiz
Hüzünlere direnen gönül mutluluk ister
Hayaline kapanan bu gözlerim çaresiz
Güneş hüküm sürerken karanlıklar çaresiz
Geceler yaşanırken aydınlıklar çaresiz
Dönümsüz bir vagondur bizi ayıran zaman
Son defa bakışırken serde fikir çaresiz
15.04.2003
Mesut EceKayıt Tarihi : 21.3.2013 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!