Çaresiz Şiiri - Münevver Kara

İpin ucunda sallanırsın acı vermez.
Çünkü çaresiz ve umutsuzdur.
Hayat artık onun gözünde zerredir.
Yaşam onun için bitmiştir belkide
Ölümün eşiğindedir çaresiz.
Hayallerin bitip ümitlerin çöktüğü günde
Herşey okadar basit bir okadarda zordur.
Ensesindedir ecelin nefesi,bekler.
Boynu ipte ayaklarının altındadır sandalye
Hissetmez bunların hiç birini.
Acı vermez yaşadığı günler gibi belkide.
Gözünü kapar düşünür derince.
Yaşamak yaşamak nedir ki der çaresiz
Sevgi saygıdır umuttur gelecekten
Bitip yok olmamalı sevgiler.
Derin bir nefes içini çeker.
Hep verdim ne aldım ki der çaresiz
Ömründen ödün verdiği yılları düşünür
Ne hayaller ne umutlardı der.
Ayaklarının altında sandalyeyi hisseder.
Bu okadar acı değildir kendince
Bir anlıktır itmekle biter belkide.
Bak dalga geçiyorum ecelle
İçten bir gülümseme soluk yüzünde