Çaresi Yok Belki Şiiri - Mahmut Çopuroğlu

Bilmiyorum.
Başımdan daha neler geçecek.
Kimler gelecek.
Emin olamıyorum.
Çileli ömrümde.
Çoktan dolmuş sayfalara yazıyorum seni.
Başka dizelerin üzerine.
Seni yazıyorum.
Şimdilerde nasılsın, ne haldesin merak ediyorum.
İyi ol, dilerim ki, hep umutlu kal.
Aşkla kal.
Beni ise boş ver.
Sadece çaresizim.
Sensizim.
Dört gözle seni bekliyorum.
Her geçen gün.
Bir bulut olasım.
O buluttan yağan bir damla olasım.
Toprağa karışasım var.
Bir ev düşünüyorum sevgili.
Büyük bir bahçesi olan.
Mor zambaklar ile dolu.
Bir ev düşünüyorum sevgili.
Senin olduğun bir ev.
Dizelerime sığdıramayacağım kadar büyük.
Hayallerimizdeki gibi bir ev düşünüyorum sevgili.
Şimdilerde nasılsın, ne haldesin merak ediyorum.
İyi ol, dilerim ki, hep umutlu kal.
Bir daha aşık ol.
Sevilirsin endişelenme.
Bilirim, sen de kendini bilsene.
Denerim, eğer geri döneceksen.
Severim, sevgim az geldiyse.
Yazarım, ömür boyu, sana kul köle olurum.
Kalbinin en güzel köşesine kurulum.
Yorulurum, peşinden uzun süre koşacaksam.
Ağlarım, eğer geri gelmeyeceksen.
Şimdilerde nasılsın, ne haldesin merak ediyorum.
İyi ol, dilerim ki, hep umutlu kal.
Beni ise unutma.
Beni görmezden gelme.
Beni boş verme.
O evde seni istiyorum.
Mor zambakların arasında gülmeni.
Benimle bir daha olmanı istiyorum.
Bilirim, denerim, severim, yazarım, yorulurum ağlarım.
En sonunda ise.
Birbirimizi yine bulamazsak.
Ölürüm.