Çare ol Şiiri - Sedat Hünker

Yangın yeri olup düştün yüreğe.
Yaktığın yerden kar külü ver yeter.
Taş gibi dert olup kaldın içime.
Yeni derde eski çare ol yeter.

Karış karış gezer bende her halin.
Yarış yarış eder bende bu sevgin.
Atış atış eder sana bu kalbim.
Bir canda bin yerin hazır gör yeter.

Döndüm bakıpta gör bir viraneye.
Saray değil bana bir yer ol yeter
Karardı bütün dünyam seni sevince.
Güneş değil bana bir dal ol yeter.

Ben sana yandım su bana ne çare.
Ben seni koktum gül bana ne çare.
Ben ecel oldum öl bana ne çare.
Bu harabeye eski beni göm yeter.

Gözümü kapadım dünya haline.
iki gözüm değil görüm ol yeter.
Kendimi bağladım senin sevgine.
Gönlüme aşk değil çözüm ol yeter.

Kendisi kışa kor derman ne çare.
Kendi yaraya tuz derman ne çare.
Kendi yanğına buz derman ne çare.
Senin için bittim bunu bil yeter.

Bir içimde yandın kanla sönmedin.
Bir gönle girdin ömre sığmadın.
Ömre bedel sevdim bir yüz vermedin.
Sen böyle bir aşka bir ad koy yeter.

Sedat hünkar