Ne yalnızlıklar, acılar yaşadım ben anlatılmaz
Boğazımda hapsolurdu çoğu zaman kelimeler
Gözyaşlarım teselli etmek için okşardı yanağımı
Gülen yüzümü gösterdim, bilmedi halimi kimseler.
Çok ağladım insansız mekânlarda sessizce
İçime akardı gözyaşlarım boğulurdum selinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta