Çare Allah’tan Şiiri - İrem Aslan

Vicdanla ağlaşıp ,ağırlarken geceyi
Dur der kalp ,sindir önce içindekini
Göğe dalıp ararken ,yıldızlarda pembeyi
Mucize bekleme ,diren ,taş değil yürekteki.

Üzülme müsterih ol ,der ya şair sözünde,
Nur ara şimdi, feri sönmüş gözlerinde,
Bir fısıltı duyar gibi, zifiri karanlıkta sebi
Tıpkı o misali korku, sarar bedenini.

O vakit aç bir ayet-i dinle,Rabbin ne dedi,
Türlü musibetlerle ,hep seni imtihan eyledi ,
Kıldığın beş vakit namaza, ihtiyacı var mı ki
Mesele şeytanı yenip,rızasını kazanmak değil mi?

Ne yaşarsan yaşa ,son sözü söyler kader,
Yazılanı kabullen ,doğruyu bul, seçiminle
Nefsine yenilip ,boyun eğersen mebaline
Tövbe neden var, sor bakalım kendine,

Ne olursan ol yine gel der ya Mevlana
Hakikat “oku” diye emreden Allah’ın kelamında
İnkar mı edeceğiz,hiç yoktan var edeni,haşa!
Vur alnını secde et,eğilme kula ,çare Allah’ta!

Ne büyük hikmet ki,İste kulum vereyim der ya
Düşün, annen baban terketse bile Yaratan asla
Seni bir zerre ruhundan üfleyerek yolladı da
Ne diye kaçarsın ey fani!Gör,şükret,derman Allah’ta .