Çare Şiiri - Oral Koca

Gel,gel
can dostum gel
gidelim buralardan
uzaklara.
bırakalım siyahları aklara
gidelim,
kimsesizler diyarına.
gariplerin çiçek açan baharlarına.
çoluk,çocuk
mal mülk
hepsi kalsın burada.
ölümmü?
ölüm heryerde bir dostum
farketmez,
denizde yada karada
kimbilir
belkide bir gün
göçmen kuşlar ugrarda
oralara
menfaatsız,samimi
içimizi acıtmadan
hatırımızı sorar
dokunmadan yaralara.
istersen dostum
adressiz denizlere gidelim
dalgalarla,çakıltaşlarıyla
dost olalım.
umutlarımızı kumlara yazalım
soframızda kuru ekmek
ve tuz
yaralı yüreklerimizde
huzur,yetmezmi dostum.
kimbilir belkide,yine bir gün
vurgun yemiş Martılar
düşer o sahillere
yaralı bedenleriyle,
kanat açar sarılır ikimize
hatırımızı sorar
yaşlı gözlerle.
yada dostum
gökyüzünün sonsuzluguna
evrenin kaosuna karışalım
bulutlarla savaşalım
sonkez yıldızları toplayıp
mehtapla vedalaşalım.
sonra
bir göktaşı gibi
el,ele yürek yürege
boşluga düşüp
kaybolup gidelim.
.