Çapulcu Şiiri - Muhammet Üresin

Baykuş gibi gelip kondu kalbimin tepesine bu yalnızlık hep üstümde o uğursuz gözleri
Alkış hadi sen de kutla kendini daha mı iyi böyle bu uzaklık söyle hoşuna gitti mi
Nakış nakış dantel gibi işlendi aslında bu ayrılık bağıra bağıra geliyorum dedi
Ufacık şeyleri büyütüp dert ettik kendimize çok üzdük çok kırdık boş yere birbirimizi

Yandık daha da yanacağız nihayetinde kendi ellerimizle yarattık biz bu cehennemi
Islandı daha da ıslanacak gözlerimiz yıkanıp arınıncaya kadar kalbimizin kiri

Lime lime dökülüyor bak üstü başı zavallı kalbimin bir çapulcudan farkı yok sensizken
Milyon kere diz çöküp özür dilerim hem senden hem kendimden yoruldum ben böyle her gün ölmekten
Al beni yeniden ısıtıp uyut göğsünde buz kesti bak içim yokluğunun soğuk nefesinden
Zor değil inan sen bir gel yine tut elimden bak nasıl geliriz biz bu ayrılığın üstesinden