Çapakçur Nur Destanı

Çapakçur Dağları’nda Nur, Bahar’da çiçek olur!
Ve analar, gecesinde Rahmet’in; Levh-i Mahfuzu okur:
‘‘Hikmetim yolcudur, Ömer Ağa; gördüğüm Nur’du, gece..
Alnından semalara, şavkı Murad’a vurur! ...’’

Gözlerinde şehidin; ölüm, tebdil-i mekan!
Uyanmak bir rüyadan, yeşil, sessiz ve derin!
Ve demişsin ‘‘Cehennem! ’’ küfrün köpeklerine!
Adlin Nur-ı İlahi, ya Malik-i Yevmiddin!

‘‘Haşre dek şimdi orda, Çapakçur Sırtları’nda
Tekbirler, ezanlarla; Rahmet-i İlahiden
Sofralar iner kalkar, şehitler dergahına! ...
Tekbirler, ezanlarla; Rahmet-i ilahiden! ...’’

Ve nur yüzlü müminler, yeminlerle fısıldar
Nurunu, mezarlıklar üstündeki Kudret’in
‘‘Vallahi, bir ışık var; kabirde bir ışık var! ...’’
Ve bir şey anlatılmaz! .. Sır ki, çetin mi çetin!

Çapakçur Dağları’nda Nur, Bahar’da çiçek olur!
Ve analar, gecesinde Rahmet’in; Levh-i Mahfuzu okur
‘‘Hikmetim yolcudur, Ömer Ağa; gördüğüm nurdu, gece..
Alnından semalara, şavkı; Murad’a vurur! ...’’