“Her yürek, kendinin kaderidir.“Balley
“ Dayanmak, kaderi yenmektir.” Campbell
Ailemden çok uzakta bir şehirde yaşıyordum. İşe gitmek için kalktığımda soğuk hava iliklerime kadar işlemişti. Penceremden dışarı baktığım da, her tarafın bembeyaz karla kaplı olduğunu gördüm. Gece kar yağmıştı yine bu soğuk şehre. Yalnızlığımın verdiği hüzünle içimi buz tuttu birden.
Güneşin keskin ışıkları beyaz karın üzerine nasıl da yansıyıp gözlerimi, kamaştırıyordu.
‘’Sevmiyorum,” dedim bu şehri. Burası neresi? Ben kimim? Bu saçma sapan koşuşturmaca da neyin nesi diye geçirdim içimden.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta