Canyarım'a Dadanmış Kafir Melun Kurt

CİHAT'a MEKTUPLAR (11)
CANYARIM'a DADANMIŞ KAFİR MELUN KURT

Aslında sana çok kızmıştım,son defa aradığımda,
Dipsiz bir kuyunun başında buldum,ummadığım tenhalıkta.
Halin,bağıra bağıra söylüyordu ucu kaçmış sessizliğini,
Kapladı iki şehri katran karası bir renk,
Küçük kıyametime benzer ahenk...Kahırlandım
Meleşen hoplaşan kuzum, sana dadanan maraz bir kurt
Ötelerden bilirim,böylesi ne ev bırakır nede yurt,
Bilmezdim en derin obrukları açacağını kurt kafirinin,
Durmadı oynattı yerinden,başı sonu görünmez kayalıkları,
Ufalandı geldi peşi sıra ne varsa kumu çakalı,
Ayaklarımızı kaydıracak bu melun sıkı tutun.
Uzat Canyarım,bi çare elimi tut,
Bir adım ötende bekleyen benim,sana sımsıkı sarılacak,
Sarılmakla kalmam,çekip sinemde saklayacak,
Şaşırdım,hayıflandım...Bende uzansam tutacaktım...Tuttum da...
Çok küçük mesafeydi, kovdular beni,
O gündü evet o gün,öyle ilk defa gördüm seni,
Ruhunda birikmiş su eylentisini ama ne kafi,
İçinde kayboldu sekiz delikli kavalım,
Halbu ki,kendim çalıp hep kendim oynadım,
Lakin o an daraldı sana çıkan tüm sokaklarım.
Aciz çaresiz bu bozlak türküyü hiç okumamıştım.
Kafir kurt, dilini ısırıp,salladı başını sağa sola,
Yaklaşma ha yaklaşma der gibi kerhen bir nidayla,
Demiştim ya bu melun kurt ayağımızı tutup dört bir yerinden kaydıracak,
Oysa eski titrek gülüşüne, uzun yollar aşmıştım.
Başı dik övgülerimle aradım, ha buldum ha bulacam,
Önüm arkam arbadeydi hırsında boğulan,
Nereye baksam sen, nereye baksan ben olacam.
Kafir kurt yıllanmış bir çanın sesi, küflenmiş topuzun ağırlığıyla,
Yanına almışda kurtcuklarını,vurdular ha vurdular,
Başımı orta yerinden yardılar,
Çula dönmüş gücümü, kaç yerinden kanattılar,
Gözümden akan yaş değil kanım olsa gerek,
Dilime değdi keskin acısı,sanki zehre denk,
Gel seninle kavilleşelim, kimseler görüp duymadan,
Bir kuş uçumu kaçıp gidelim yıkık dökük buralardan,
El sallayalım kaf dağının ardındaki, iskele vapurundan,
Varsın seni kuş bilsinler, beni çok başlı boz baykuş,
Vallahi,katran şehirden öteye bu son uçuş,
Beyaz gazetenin ikinci sayfasında buluşalım,
Sendeki sıradan yanlızlık değil gördükçe gözlerim dev kesilir,Canyarım
Aklımı surlardan atan,dadanmış kurttur melun.
Korkma bundan gayrı yanında ben varım,
Seninle bu şehirde Zeybeğine de varım,
Afilli topuklarımızı Çemberlitaş'a vuralım.
Mavi vapurun sancağına açalım kollarımızı,
İçimize dolduralım hoyrat deli kız havayı.
Uçsuz bucaksız alabildiğine salınsın kır kızıl saçlarımız,
Kısa ikaza basalım bir,bir.. on defa basalım ha basalım.
Sırça saraylı deniz, varsın uykusundan uyansın,
Tüm şehir duysun gürültümüzü,ışıklarını bu kez bizim için yaksın.
Yanmasın başka kentin eflatuni gözleri, o melun yanlızlıktan,
Çıkalım Gülhane parkın en yükseğine koca çınardan,
Nefesim bu kadar soluk soluğa kalmamıştı Canyarım,
Haydi bir avazda ortalığı ayağa kaldıralım.
Ellerimde bir deli güç, şaşarsın.
Boğazın ortasına atta şu maraz yanlızlığı,
Yedi tepeli İstanbul'un göbeğinde boğayım
Bu melun kolay kolay ölmez amma tutuşturdum parmaklarından.
Şimdi yanıp tükenecek Marmara'dan.
Bedelini misliyle aldım,hayıflanmadan.
Canyarım,melun kurttu ,canını yakan
Onu da ben yaktım canının tam ortasından.
Songül Canbaz Kaya
12 Kasım 2024