Cansuyu Şiiri - Halil Gülez

Cansuyu

Uyurken açlığın sıcak koynu gözlerinde
Rüzgarların alıp götürdüğü kuru dumanlardan
Ölü yaprakların çıkardığı hışırtılara kanat açtım
Felç gibi üstüme çullandı anılarım
Çentik atıyor günlerime
İçimdeki güllerin savaşını dinlerken
Yaşamımın can suyu çekildi

Semalarda yüzerken gözlerinde
Ayın ölgün ışığı tükenirken
Dehşet duygularım titredi
Doğanın uyarıcı sesinde

Sen bozkırın unutulmuş kitabıyken
Ölüm çukurlarını bekliyordum gözlerinde