Cansever'in Aksine Şiiri - Ebru Ilgar

Bir yalnızlığı büyütüyoruz seninle.
Günbegün çoğalan sessizliğimizde
yitiriyoruz evvel konuşmaları.
Yalnızlık büyüyor Cansever'in dediğinin aksine.

Dalıp gidiyorum büyüttüğümüz yalnızlığın
serinine.
Dokunamayan ellerimizin kendi kendine
kenetlenişine.
Birbirimizden başka her şeyi gören
gözlerimizin giden ferine.
Yalnızlık yine büyüyor Cansever'in dediğinin
aksine.

Alışamadığım yokluğun değil yokluğundan
kalan gitmemişsin hissi.
Anımsıyorum ve yineliyor kendini:
Yinele!
Yalnızlık büyüyor Cansever'in dediğinin
aksine.

Usulca çekiliyorum...
Yaşanmayanın öyle dik ki başı
kalsam ne olacak?
Bu yolun ne sonu belli ne de başı.
Son kez yinele!
Yalnızlık büyüyor Cansever'in aksine.