Canlıydı Dedemin Bastonu

Eskimiş köhne evimizden dedem
İlk defa bastonu olmadan çıktı
Dedemin nurlu elinde o baston
Bilirim cami yoluna aşıktı...

Bazı bastonlar vardıki sahipsiz
Ezanlarda yürekleri sızlardı
İnanırım dedeminde bastonu
Dedemle güler dedemle ağlardı...

Namaz sonrası tatlı sabahlarda
Yaşlıların sohbetlerinde yaşardı
Karlı havalarda üşüse dedem
Yerin özünden sıcaklık toplardı...

Bir gün, bir sabah ezanında
Her zamanki gibi yola hazırdı
Gelmeyince dedem, çıldırdı birden
Gördüm bastonu, yerleri kazırdı....

Eskimiş köhne evimizden dedem
İlk defa bastonu olmadan çıktı
Öğle ezanında bahçe kapımız
bir bastona dayalı ve açıktı...

20.12.1986