Rengarenk olmasanda benden renklisin
Karalara bürüneli ne kadar oldu
sorma bana nedeni çok göz yaşlarımın
çocukluğumun parlak yüzü de yok o en mutlu günüde
bazen gözlerimden yaş akmasına yüreğimin yanmasına yetiyor
mavi önlük...pembe ayakkabılar
yaşayamadığım çocukluğuma götürüyor
sonra bir üniversiteli kızın ruju yarım kalan gençliğim...
bugün doğum günüm
koca bir boşluk var mı yakınımda
çığlık oluyor güzel sesin sonra ellerin yüzün yaşlanmış
saçlarıma aklar düşmüş
ki zaten yıllar koymadı yüzüme çizgileri
yokluktu acıtan yüreğmi
suskunluğum sevgisizlikten
istanbul hep özlem duyduğum
kavuştığumda tüm özlemlerimi yitirmiş olarak kendimi bulduğum şehir
Kayıt Tarihi : 1.5.2011 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!