Muhtemel bir kesinlikte artık varolmazdık,
muğlak beslemese canlı olmazdık. Daha
fazla boşlukla temellenir dünya, hayata
evet deyip bunca sarılmazdık.
Gülüşlerde yükselen can, dönüp de gidersen
solar, damarlarında gezdiğin hayat uzak bir
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta