Bir zamanlar umut doluyduk,
Gülücükler saçardık,
Herkes bizlere imrenirdi
Beraber oyunlar oynardık,,,,
Bir gün değil,,,
Bir saat görmesek birbirimizi merak ederdik,
Ne değişti şimdi,,
Bizlermi,,
Yoksa.. yaşadığımız hayatmı,
Ayakta kalmak...?
Artık ayakta kalmak diye birşey yok,
Bittik işte görmüyormusunuz,
Bitirdiler bizleri,
O kocaman hayallerimiz,
Uçtu gitti...
Artık duymak istemiyorum ben,,
Gülüm bari sen ayakta kal cümlesini,,
Demeyin bana artık yeter! ! ! ..
Yenildik işte,
Aşklarımızda yok artık,
Beklentilerimizde...
Mutlu olmamız için bir sebeb söyleyin,
Artık sahte gülüşlerin ardına saklanılmasın,
Biten hayatımızda hiçmi kalmadı eskilerden birşeyler,
Yıkılmaya devammı edicez..
Nereye kadar! ! ! ...
Sevdiklerim nerede.. neden ağlıyor...
Bitsin artık asık suratlar...
Neşe ilşe bakılsın yarılara,,
Kalp kırmadan neşeyle hayatın acılarına boşvererek....
Zor değil bu hiç değil hemde..
Yeterki istemeli insan,,
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 03:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!