Canları Sağolsun Şiiri - Arif Taner

Artık uzun uzun anlatmıyorum kimselere hiçbir şeyi, Cümlelerimin anlamı etkisi kalmamış, değerim kalmamış yıkıldığımdan beri kimsenin gözünde,
Kendimden verdim hep, kimse bilmez çektiklerimi savaşlarımı,
Kime arka çıktıysam kime iyilik yaptıysam arkamdan vuranlardan koruyamadım kendimi.
Dost görünen düşmanlarımda oldu benim,
Evlat, kardeş, eş, çocuk değerler karmakarışık,
Ayaklar baş olmuş, yıkmışlar, yıkılmış üzerime duvarlar.
Yolda denk gelse yönünü değiştiren insancıklar.
Emeklerimin karşılığı buymuş,
Eyvallah..
Ömrümü boşa harcamışım meğer.
Yıllarımı vermişim bir saltanat kurmuştum onlarca seneler ayakta durmuşum,
Rüzgar nerden eser, zaman ne getirir bilinmez,
Yaşadığım onlarca savaştan galip çıktımda yıkılmadım,
Yıktılar, değersizleştirildim,
Enkaz altında kaldım sevdiklerime mağlup oldum.

Düşmanı tanıyamadım Kim ile savaşayım..
Adını imtihanım bildim.
Ne dost belli ne düşman bu zamanda,
Bazen büyüttüğün bir çiçek, belkide yanında bir yılan bir çıyan,
Özgürluk eşitlik diye diye saltanatın yerle bir olmuş.
Elinden yılların emeklerin geleceğin yarınların çalınmış.
Attığı adımlar seçimler herkesin kendi kaderi, zamanla anlıyor insan.
Pes ettim,
Aslında çok yoruldum, anlatamadım anlamadıkı hiç kimse,
Herkes kendi çıkarlarının peşinde, ait olduğun yeri bilmiyorsan git, taa cehennemin dibine
Terkedince peşinden gelecek tasmasını tuttuğun fino köpeği değilim ya bende,
Hak neylerse eyler dedim,
Ve sustum!
Nasıl olsa hak var, ve herkes seçimlerinin bedelini ödeyecek.
Bir baktım da yanımdan gidenler, adam ettiklerim arka çıktıklarım büyütüp beslediklerim düşmanım olmuş meğer,
Başkaları için hep yaşamışım, bendeki beni unutmuşum, kendimi ertelemişim,
Canları sağolsun,

Elbet zaman devran dönecek, herkesin niyetinin karşılığı tastamam verilecek,
İmtihan bu ya, böyle yazılmış yazım neyleyim,

İlahi kader.
Hakkın yazdığına teslim olurum,
Birgün vaktim dolar vuslata ererim,
Varlığımda yanımda olmayanların beni yıkanların sahte gözyaşlarıyla,
Seviyor görünenlerin omzundan kabire girer toprak olurum,
Öldüğümde kimse üzülmesin demiyeceğim, kimse giderken üzerken üzülmemişti,
Ölmeden önce unutulmuşluğum var benim, unutulmanın ne olduğunu değersizliği çok iyi bilirim.
Giderken kimseye elveda demiyeceğim,
Orada herkesle hesaplaşacağım.
Artık hayatıma kim ne kadar ne kattıysa,
Sonramı? neyse, vesselam..

fanikul..