Yalnızlık mevsimindeyiz.
Bahçelerde asma serinliği.
Aşkın arsız yüzünü göstermeğe engel gölgeler...
Patlamış mısır tanecikleri misali rüyalar.
Sevgilinin sahte gülücükleri,
İnip çıkan borsalar, batan bankalar,
Nefret etmeye yeter,
Yaşamın anlamsız çıkarcı akışından.
Dinmez ağrılar sarıyor korumasız bedenleri,
Kabullenmeyecek asla beynim,
Varoluşun uyumsuz, yavan beraberliklerinin.
Ağır, ağır,tekdüze çalmaya başlar çanlar,
Kimseler sormadı, bilemeyecekler hiçbir zaman.
Kim için ve ne için çalıyor bu çanlar?
Kayıt Tarihi : 3.9.2007 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
=Çanlar Kimin İçin Çalıyor= Bildiğiniz gibi Ernest Hemingway'ın ünlü bir romanıdır.
Keşke şiirinize başka bir isim koymuş olsaydınız !...
Yanılmışsam affedin beni lütfen......
TÜM YORUMLAR (1)