Canının Canı Oldu Annem Şiiri - Yeliz Er ...

Dün gece bir mucize oldu anneciğim
canının canı doğdu.
Minicik elleri ile, hayata sımsıkı tutundu.
Hani babam her kızdığında bana:
hışımla anlatırdın ya babama,
Hani günlerce beklemişsin,
gözlerimi düşleyerek.
Pamuklara sarıp yaşatmışsın ya beni, öperek.
Kan olduğun, can olduğun yetmezmiş gibi.
Vazgeçmemişsin ya benden, inatla severek.
Şimdi burada olabilseydin annem,
keşke bu canavarı görebilsen yarem.
Bir yanı tıpkı sen.
Daha kucağıma gelir gelmez açtı gözlerini,
gözlerinde gördüm inan ki seni.
Canının canı oldu annem,
adını can koydum hep istediğin gibi.
Tek dileğim, senin kadar anne olabilmek şimdi.
Senin kadar sevdirebilmek ona kendimi.
Senin bana sevdirebildiğin gibi.
Ve öğretebilmek inadına yaşamayı,
inadına var olmayı yaşıyormuş gibi.
Canının canı oldu annem, hep düşlediğin gibi.

(20.02.07, İstanbul)