Bazen görmediğin birisine tutunabiliyor insan. Hiçbir şey yaşamadığı halde, hiçbir anısı olmadığı halde.
Paylaştığın hiçbir şey yokken bile. Henüz daha hiçbir şeyken bile anlamlar yükleyebiliyorsun tanımadığın birine.
Çünkü o kadar aç bırakılmışsın ki sevmeye sevilmeye.
Sadece bir fotoğrafla yetinebiliyorsun.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta