Canımsın Diyarbekir Şiiri - Sinan Karakaş

Dün yine hayalimde, sen vardın Diyarbekir,
Kara taşlar üstünde, seni adımlıyorum,
Her bir taşı tarihten, bize vermekte fikir,
Tarihteki kültürün içine damlıyorum.

Muhteşem Ulu Cami, kuşattı her yerimi,
Mihrabından Kâbeye, dikmişim gözlerimi,
Cumadaymışım gibi, seyrettim Minberini,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.

Hazreti Süleymanda, oturdum abdest aldım,
Mübarek insanların, azmine hayret kaldım,
O manevi iklime, tüm varlığımla daldım,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir,

Yorgun ve magrur olan, surların önündeyim,
Öylesine uzun ki, sandım Çin seddindeyim,
Kültür hazinesinin, bilin ki gözündeyim,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.

Hala kulaklarımda, kervanların zil sesi,
Deliller hanındayım, büyüledi herkesi,
Yolcuların gönlünde, konaklama hevesi,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.

Çan seslerini duydum, baktım ki Meryem Ana,
Ayine çağrı yapar, Hristiyan olana,
Kimsenin yok sorunu, ibadetinden yana,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.

Kapılarla beraber, surun geniş çapı var,
Urfa kapı, Dağ kapı, ihtişamlı yapılar,
Çift kapı, Saray kapı, Mardin ve Dağ kapılar,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.

Gezilecek öyle çok, öyle çok yerleri var,
Kültür ve Medeniyet, sanırsın burda doğar,
Bana Diyarbekirden, başkası olamaz yar,
Seni seyrediyorum, canımsın Diyarbekir.