Can evinden vurulmuştu yaralıydı kuş
az daha ölüyordu pencereme konduğunda
nedense ölmek için penceremi seçmişti
gözlerinden okunuyordu ızdırabı
vermek üzereydi son nefesini
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
özlemin yoğunlaştığı an...
saygılar kaleminize...
Böyle bir tanıklık herkesi etkiler ama şiirleştirmez çoğu zaman. Hele kendi yaşamı ve değerleri, sevdaları içinde pararel yollar kurup o yollardan hiç yürümez...
Kutluyorum yüreğinizi, saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta