Can evinden vurulmuştu yaralıydı kuş
az daha ölüyordu pencereme konduğunda
nedense ölmek için penceremi seçmişti
gözlerinden okunuyordu ızdırabı
vermek üzereydi son nefesini
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
özlemin yoğunlaştığı an...
saygılar kaleminize...
Böyle bir tanıklık herkesi etkiler ama şiirleştirmez çoğu zaman. Hele kendi yaşamı ve değerleri, sevdaları içinde pararel yollar kurup o yollardan hiç yürümez...
Kutluyorum yüreğinizi, saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta