Can evinden vurulmuştu yaralıydı kuş
az daha ölüyordu pencereme konduğunda
nedense ölmek için penceremi seçmişti
gözlerinden okunuyordu ızdırabı
vermek üzereydi son nefesini
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




özlemin yoğunlaştığı an...
saygılar kaleminize...
Böyle bir tanıklık herkesi etkiler ama şiirleştirmez çoğu zaman. Hele kendi yaşamı ve değerleri, sevdaları içinde pararel yollar kurup o yollardan hiç yürümez...
Kutluyorum yüreğinizi, saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta