Canımız Yandı Şiiri - Beyzade Hüseyin Ekici

Oyy aynı acıyla vurulduk yine
Ağaçlar tutuştu kor oldu sine
Dayandı feryatlar bilmem kaç bine
Bir nefes yuvası hanımız yandı
Ormanlar yandıkça canımız yandı

Alevler rüzgarla yaptı yarışı
Söndü derken yaktı her bir karışı
Ya Rabbim Sen duy bu son yakarışı
Ne yana döndüysek yönümüz yandı
Ormanlar yandıkça canımız yandı

Can verdi hayvanlar çığlık çığlığa
Kuru kozalaklar sekti bağlığa
Kara yaslar düştü isli dağlığa
Çaresiz düştükçe tenimiz yandı
Ormanlar yandıkça canımız yandı

Ateşi başlatan o zalim ele
Göğüsler gerseydik bu azgın sele
Dağların neşesi dönmezdi küle
Bir anda onlarca senemiz yandı
Ormanlar yandıkça canımız yandı

Feryada yetişti cesuru merdi
Canhıraş çalıştı yurdun her ferdi
Ciğere sıçradı sönmedi derdi
Parlayınca ateş onumuz yandı
Ormanlar yandıkça canımız yandı

Beyzade / Hüseyin Ekici
26.07.2025