Canımın parcasi Şiiri - Yasemin Güven

Bugünlerde çok yorgun bir okadarda yanlız hissediyorum...
Kimseyle konuşmak kimseyi görmek gelmiyor içimden...
Sanki kanım çekilmiş gibi ruhum bedenimde değil gibi...
Yokluğuna alışamadım sensizlik bir volkan gibi yanıyor içim...

Bazen serçe kuşu yada bir kelebek gördüğümde sen geliyorsun aklıma...
Işte diyorum canımın parçası beni görmeye gelmiş...
Yine yokluğuna ağladığım için dayanamamış ve gelmiş...
Sensiz okadar yanlızım ki kimseyi koyamiyorum yerine...

Eski günlerimiz geliyor aklıma anılarda yaşasam keşke...
Orda bir sen varsın birde ben ve geçirdiğimiz çocukluğumuz...
Canımın yarısı sensizlikten ölüyorum nefes alamıyorum...
Uyumak gelmiyor içimden çünkü rüyamda sen yoksun bitanem...

Biliyormusun kuşlar yanlız ucmuyor sen beni yanlız uçmaya mahkum ettin...
Senden sonra darmadağınık oldu hayatım toparlayamıyorum...
Sensizlik çok zor çok özledim seni anlatması mümkün değil...
Uyandığımda ilk senin resmine bakıyorum ve kendime çok kızıyorum...
Neden sımsıkı tutmadım ellerinden diye ozaman gitmezdin benden...
RAHAT UYU CANIMIN ICI..
YASEMIN GUVEN